Poleski Park Narodowy
Polesie, choć nie leży na północy Polski, chyba najbardziej spośród polskich krain kojarzy się z daleką północą. Torfowiska Poleskiego Parku Narodowego są namiastką tundry i lasotundry najbardziej wysuniętą na południowy zachód Europy. Wśród występujących tu roślin wiele jest gatunków charakterystycznych dla północy Europy, takich jak relikty polodowcowe: wierzba lapońska, brzoza niska i kosaciec syberyjski. Liczne są także gatunki znad Atlantyku i rośliny stepowe z południa Europy. Ta mieszanka tworzy osobliwość na skalę europejską. Park ten posiada status Rezerwatu Biosfery, o wybitnych w skali światowej walorach przyrodniczych i krajobrazowych. Najciekawszym kręgowcem z tego obszaru jest żółw błotny, nie spotykany w żadnym innym parku narodowym.
Roztoczański Park Narodowy
Roztocze malownicze wzniesienia porośnięte lasami i wstęgami gór. Kraina ciągnąca się od Kraśnika w Polsce do Lwowa w Ukrainie. A w samym sercu Roztocza znajduje się Roztoczański Park Narodowy w 95% pokryty lasami o naturalnym charakterze. To jeden z najbardziej zalesionych parków w Polsce. Do najcenniejszych zespołów leśnych w Parku należą: żyzna buczyna górska, jodłowy bór mieszany, grąd subkontynentalny i bór bagienny, które są zarazem siedliskami priorytetowymi w sieci Natura 2000. Wyżynne bory jodłowe mieszane oraz zwarte żyzne buczyny górskie mają tu granice swych zwartych zasięgów w Polsce. Mimo to buki i jodły osiągają tu imponujące rozmiary nierzadko dochodzące do 50 m wysokości. Symbolem Parku jest konik polski – potomek dzikich koni leśnych tarpanów – uznawany za unikalny relikt przyrodniczo-hodowlany.
przewiń dalej
Roztoczański Park Narodowy
Roztocze malownicze wzniesienia porośnięte lasami i wstęgami gór. Kraina ciągnąca się od Kraśnika w Polsce do Lwowa w Ukrainie. A w samym sercu Roztocza znajduje się Roztoczański Park Narodowy w 95% pokryty lasami o naturalnym charakterze. To jeden z najbardziej zalesionych parków w Polsce. Do najcenniejszych zespołów leśnych w Parku należą: żyzna buczyna górska, jodłowy bór mieszany, grąd subkontynentalny i bór bagienny, które są zarazem siedliskami priorytetowymi w sieci Natura 2000. Wyżynne bory jodłowe mieszane oraz zwarte żyzne buczyny górskie mają tu granice swych zwartych zasięgów w Polsce. Mimo to buki i jodły osiągają tu imponujące rozmiary nierzadko dochodzące do 50 m wysokości. Symbolem Parku jest konik polski – potomek dzikich koni leśnych tarpanów – uznawany za unikalny relikt przyrodniczo-hodowlany.
